روحانیون شیعه برای اثبات ادعاهای خود مبنی بر گزاره‌هایی مثل "شفاعت"، "توسل" و ... معمولاً به تک آیه‌ای از قرآن استناد می‌کنند که در آن به پیامبر توصیه شده برای دیگران "استغفار" کند. این در حالی است که قرآن در ده‌ها آیه به صراحت هرگونه واسطه‌گری برای آمرزش گناهان و استجابت دعا را اکیداً رد می‌کند. گذشته از آن با دقت در آیه‌ی 113 سوره‌ی توبه می‌توان دریافت آن‌چه "استغفار" نامیده شده، از نظر قرآن معنایی بسیار عام‌تر و ساده‌تر دارد. در واقع استغفار از دید قرآن چیزی نیست که فقط به شخص پیامبر و احیاناً جانشینان او اختصاص داشته باشد و همه‌ی مؤمنان می‌توانند برای دیگران از خدا آمرزش بخواهند. روشن است که دعای پیامبر در این زمینه ارزشمندتر است. هم‌چنین هم پیامبر و هم مؤمنان گاهی از هرگونه استغفار برای دیگران به شدت نهی می‌شوند.